O rybitwach

17 grudzień 2013

(Chlidonias leucopterus)

    Rys. M.K.Skakuj

Występowanie w Polsce

W Polsce nielicznie gnieździ się na wschodzie kraju (głównie na Bagnach Biebrzańskich, gdzie lokalne zmiany populacji mają znaczny wpływ na krajową liczebność tego ptaka) oraz na terenie Parku Narodowego Ujście Warty. Ich liczebność w zależności od danego roku może być bardzo różna, czasem dochodzi do masowych pojawów. Przeloty krajowej populacji w maju i sierpniu-wrześniu.

Czytaj więcej...

17 grudzień 2013

(Sterna hirundo)

    Rys. M.K.Skakuj

Występowanie w Polsce

W Polsce nieliczny ptak lęgowy na niżu. Lokalnie, na nieuregulowanych odcinkach dużych rzek, może być liczna. Całkowitą liczebność szacuje się na 4000-4500 par.

Wygląd zewnętrzny

Smukła sylwetka, z wąskimi, ostro zakończonymi skrzydłami i dość długim, głęboko rozwidlonym ogonem. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej wierzch głowy i kark czarne, grzbiet i skrzydła popielate, końce lotek drugorzędowych ciemniejsze. Reszta ciała biała. Dziób sztyletowaty, czerwony z czarnym końcem. Między dziobem a czapeczką wyraźna biała linia. Nogi dość krótkie, czerwone. W upierzeniu spoczynkowym (od lipca - sierpnia) czoło białe, wierzch głowy jasny z cętkami, nad okiem ciemna plama; nogi czerwone, dziób czarny. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, jednak ich grzbiet pokrywa brązowawy rysunek, a okolice kości ramiennych są ciemne.

Czytaj więcej...

17 grudzień 2013

(Chlidonias hybrida)

     Rys. M.K.Skakuj

Występowanie w Polsce

W Polsce bardzo nieliczny ptak lęgowy (liczbę par szacuje się na 900-1000, choć nie jest ona stabilna), głównie na Roztoczu. Jej ekspansja zaczęła się w połowie lat 80. i trwa do dziś. W 1996 roku zaobserwowano próby lęgów nad Odrą. Skolonizowała cały kraj, choć w zachodniej Polsce gniazduje tylko w paru miejscach. Na niżu występuje nierównomiernie. Największe lęgowiska znajdują się w dolinie górnej Wisły, na Podlasiu i Lubelszczyźnie. W Kotlinie Oświęcimskiej znajduje się jej największa ostoja. Często zmienia swoje tereny gniazdowania co roku.

Czytaj więcej...

16 grudzień 2013

(Chlidonias niger)

    Rys.M.K.Skakuj

Występowanie

W Polsce lokalnie gnieździ się na całym niżu. Przeloty w kwietniu-maju i sierpniu-październiku. Powraca przez południowo-zachodnią i środkową Europę.

Cechy gatunku

Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego, samica jest jedynie nieco jaśniejsza od samca. W rzucającym się w oczy upierzeniu godowym grzbiet, kuper, wierzch ogona i pokrywy skrzydłowe szaroczarne. Pokrywy podskrzydłowe jasnoszare, podogonie i spodnia strona ogona białe, reszta ciała czarna. Samica ma jaśniejsze ubarwienie, zwłaszcza na podgardlu. Dziób czarny, nogi ciemnoczerwone. W szacie spoczynkowej od lipca wierzch ciała poza głową szary. Ciemię, potylica i półobroża na karku ciemne, reszta ciała biała. Na skrzydłach po bokach widać czarne plamy. Zimą nogi ma czerwonobrązowe. Oko znajduje się w ciemnej otoczce. Ogon jest tylko lekko wcięty. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, jednak ich grzbiet i pokrywy skrzydłowe pokrywają ciemne plamki. Dużo lata, prawie nie chodzi po lądzie. Wędrując skupia się w grupy po kilkanaście osobników, rzadziej w kilkudziesiętne stada.

Czytaj więcej...